A/S Lysfontene
Eg skulle spasert inn døra heime no. Lillesøster skulle hengt rundt halsen min i tre minutt, og juleferien skulle vera eit faktum.
Men nei.
Tre timar etter flyet mitt skulle gå sit eg framleis på Gardermoen, gretten og usjarmerande.
Eg veit godt at pilotane ikkje kan hjelpa for dårleg vêr.
Det er då heller ikkje det som irriterar meg.
Først var beskjeden at me måtte gå av flyet. Veret var for dårleg for letting, og me ville få nærare beskjed.
Ein time seinare fekk me beskjeden. Flyet vårt var kansellert.
- Alle berørte passasjerer bes henvende seg til SAS Braatens skranke i avgangshallen.
Javel.
Ei lita klynge sure bergensarar kjem dit før meg. Greitt det. Eg er nummer 613. No er dei på 589. Det bør jo forholdsvis fort. Eg set meg ned og pløyar gjennom nokre kapittel i Engler og demoner. Eg har kost meg med den i timesvis allereie, først på Kastrup og så her. Etter ein halvtime melder tolmodet pass. Kva er det her då? 001? 003? 007? Har dei begynt på nytt?
Nei.
Det er middelaldra menn i lang frakk som flashar gullkortet og får snika i køen.
Jaja, tenker eg. Sånn er det å reisa på økonomiklasse.
Nesten ein time seinare er eg ikkje like overbærande. Gullkortfrakk nummer 019 og eit utal eldre (ja, dei gamle er verst) flytaparar har fjuska seg framover i køen. Sistnemnde har ikkje gullkort, men eit ego som skulle tilsvara slikt noko.
Ein time og tjue minutt etter eg trakk kølappen kjem eg til.
- Eg ombookar deg til flyet 2330.
- Går det då?
- Det veit eg ikkje.
- Kva skjer viss ikkje?
- Då må du sova her. Neste!
Og no:
New time 0020.
Men nei.
Tre timar etter flyet mitt skulle gå sit eg framleis på Gardermoen, gretten og usjarmerande.
Eg veit godt at pilotane ikkje kan hjelpa for dårleg vêr.
Det er då heller ikkje det som irriterar meg.
Først var beskjeden at me måtte gå av flyet. Veret var for dårleg for letting, og me ville få nærare beskjed.
Ein time seinare fekk me beskjeden. Flyet vårt var kansellert.
- Alle berørte passasjerer bes henvende seg til SAS Braatens skranke i avgangshallen.
Javel.
Ei lita klynge sure bergensarar kjem dit før meg. Greitt det. Eg er nummer 613. No er dei på 589. Det bør jo forholdsvis fort. Eg set meg ned og pløyar gjennom nokre kapittel i Engler og demoner. Eg har kost meg med den i timesvis allereie, først på Kastrup og så her. Etter ein halvtime melder tolmodet pass. Kva er det her då? 001? 003? 007? Har dei begynt på nytt?
Nei.
Det er middelaldra menn i lang frakk som flashar gullkortet og får snika i køen.
Jaja, tenker eg. Sånn er det å reisa på økonomiklasse.
Nesten ein time seinare er eg ikkje like overbærande. Gullkortfrakk nummer 019 og eit utal eldre (ja, dei gamle er verst) flytaparar har fjuska seg framover i køen. Sistnemnde har ikkje gullkort, men eit ego som skulle tilsvara slikt noko.
Ein time og tjue minutt etter eg trakk kølappen kjem eg til.
- Eg ombookar deg til flyet 2330.
- Går det då?
- Det veit eg ikkje.
- Kva skjer viss ikkje?
- Då må du sova her. Neste!
Og no:
New time 0020.
skrive av Heidi / 22:30
3 Innspel:
:-(
Uff, føler med deg. Det er ikke sånn juleferien skal arte seg.
-byeskille.net-
Heime!
Me var i lufta i eitt-tida, rista oss ned på Flesland til to, og no er eg leggeklar, eit lite kvarter etter eg kom inn døra.
Jaggu vart det jul i år og.
Legg inn en kommentar
<< Home